–
2023 Zakopane - Wystawa -Artyści Zakopiańscy 2023 - - Miejska Galeria Sztuki;
2022 Sopot - Wystawa "GÓRY-MORZE-MORZE-GÓRY"- Państwowa Galeria Sztuki;
2014 Francja, Paris Sculpture, peinture, gravures - Galerie 43;
2005 Węgry, Jaszbereny - Rzeźba - Galeria Jaszbereny;
2003 Włochy, Ravenna - XIV Biennale Internationale Dantesco "Dante Europeo";
Artykuły:
/Paryż 2011r./ dr Ewa Bobrowska
„Tej wiosny w jednej z paryskich galerii – Galerie Gavart, prezentował swoje prace rzeźbiarskie polski twórca, Wiesław Kwak.
Obecna wystawa nie jest jego pierwszym spotkaniem z Francją.
Pod koniec lat 1980-tych odbył on staż w paryskiej Ecole des Beaux-Arts, w pracowni profesorów Carnot i Perrin, oraz wystawiał w galerii Blanc Lys.
W 1999 roku uzyskał II nagrodę artystyczną za projekt i realizację rzeźby
„Cyborg à la fin du siècle” w XIV Międzynarodowym Konkursie Międzynarodowym Rzeźby
w Śniegu (Concours International de Sculpture sur Neige) w stacji narciarskiej Valloire.
Lata 1980-te przyniosły artyście szereg nagród i wyróżnień, a wśród nich w 1984 roku wyróżnienie w konkursie na projekt pomnika górników w Katowicach, następnie dwa lata z rzędu nagrody za rzeźbę w konkursie Sopot ’86 i Sopot ’87 oraz stypendium twórcze Ministerstwa Kultury i Sztuki. Laureat I nagrody w Ogólnopolskim Studenckim Biennale Małych Form Rzeźbiarskich
w 1988 roku został on także uhonorowany medalem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1990 roku pokazuje on swe prace regularnie przynajmniej raz do roku w kraju i zagranicą. W Paryżu artysta raz jeszcze pokazał małe formy rzeźbiarskie – niewielkie rozmiarami arcydzieła, wyróżniające się precyzją i dbałością o ostateczny efekt.
W pracach swych łączy często brąz z innymi materiałami, a głównie szlachetnym i pięknie wykończonym drewnem. Powstają w ten sposób dzieła pojedyncze, unikatowe, niepowtarzalne, a nie seryjne i możliwe do ponownego odlania klasyczne rzeźby.
Artysta stara się również, żeby jego prace oddziaływały na widza różnymi aspektami powierzchni – jej szorstkością, bądź gładzią, a także intensywnością i kolorem patyny.
Zafascynowany postacią ludzką, twórca łączy ją często z fragmentami postaci zwierzęcych lub elementami roślinnymi, tworząc rozmaite hybrydy, zaskakujące widza oryginalnością i niecodziennością skojarzeń. Uproszczenia i deformacje znanych form wywodzą swe korzenie z szeroko pojętego surrealizmu.
Artysta uprawia również płaskorzeźbę, w której chętnie posługuje się linią, krętą, wielokrotnie podejmowaną i powtarzaną, jakby w poszukiwaniu formy jako elementem konstrukcyjnym formy. Powstałe w ten sposób prace rzeźbiarskie zbliżają się do swoistego, opartego na mocnej kresce rysunku, który artysta skądinąd także uprawia. Wykorzystuje on jego ekspresjonistyczny charakter do wyrażenia rozmaitości ludzkich emocji.”
