–
2023 Zakopane - Wystawa -Artyści Zakopiańscy 2023 - - Miejska Galeria Sztuki; 2023 Stryszów- Wystawa poplenerowa "Kamienne okno"- Park Dworu w Stryszowie; 2022 Szymbark - Wystawa- "PLUS ULTRA/UCZNIOWIE RZEŹBY"- Muzeum Kasztel w Szymbarku; 2022 Zator - Wystawa- Rzeźba i rysunek z cyklu "METAMORFOZY"- Galeria Szklana; 2022 Maków Podhalański- Wystawa- Rzeźba i rysunek z cyklu "METAMORFOZY"- Galeria Paczosówka; 2022 Sopot - Wystawa "GÓRY-MORZE-MORZE-GÓRY"- Państwowa Galeria Sztuki; 2022 Zakopane - Wystawa "GÓRY-MORZE-MORZE-GÓRY"- Miejska Galeria Sztuki; 2021 Kraków - ASP Wydziału Rzeźby - Rzeźba „Liniotwory” - Galeria "R"; 2017 Rabka Zdrój – Wystawa 11 absolwentów Liceum Plastycznego im. Antoniego Kenara; - Galeria Pogotowie Sztuki 2016 Zakopane - Wystawa Prac Absolwentów - 140-lecie szkolnictwa artystycznego - Galeria Sztuki im. W. i J. Kulczyckich; 2014 Francja, Paris Sculpture, peinture, gravures - Galerie 43; 2013 Francja, Paris - Rzeźba/ Malarstwo - Galerie 43; 2011 Francja, Paris - Rzeźba - Galerie Gavart; 2008 Radomsko - Rysunek - Grafika - "Ezop" - Galeria Muzeum Regionalne; 2007 Sucha Beskidzka - Wystawa plenerowa "Kamienny ogród" - Park zamkowy; 2007 Katowice - I Międzynarodowe Triennale Rzeźby Plenerowej; 2006 Kraków - Wystawa "Grupa AALTANA i przyjaciele" - Galeria ZPAP Pryzmat; 2005 Węgry, Jaszbereny - Rzeźba - Galeria Jaszbereny; 2004 Sucha Beskidzka - Rzeźba, Rysunek, Malarstwo - Galeria Sztuki Zamek; 2003 Włochy, Ravenna - XIV Biennale Internationale Dantesco "Dante Europeo"; 2002 Zakopane - Absolwenci - 125 lat Szkoły Kenara - Miejska Galeria Sztuki; 2002 Ostrów Wielkopolski - XI Salon Plastyki Egeria - Miejska Galeria Sztuki; 2001 Kraków - Rzeźba, Rysunek - Galeria Sztuki Współczesnej Solvay; 1999 Sucha Beskidzka - "Liniatura" - Galeria Sztuki Zamek ; 1998 Bielsko-Biała - Zimowy Salon Sztuki - BWA; 1998 Włochy, Rawenna - XII Biennale Internationale Dantesco; 1997 Kraków - Jesienny Salon Malarstwa i Rzeźby ZPAP - Pałac Sztuki; 1995 Krzeszowice - Malarstwo, Rzeźba - Galeria GOK; 1994 Nowy Sącz - Ogólnopolskie Biennale Pasteli - BWA; 1993 Poznań - Biennale Małych Form Rzeźbiarskich - BWA; 1993 Sucha Beskidzka - Rzeźba - Galeria Arts’92; 1992 Kraków - Ogólnopolskie Biennale Rzeźby - BWA; 1992 Łódź - "Rzeźba instalacja" - Galeria Manhatan; 1991 Bielsko-Biała - Wystawa stypendystów Ministerstwa Kultury i Sztuki - BWA; 1990 Francja, Paris - Rzeźba - Galerie Blanc Lis; 1989 Kraków - "'Primo non noncere" - BWA; 1989 Sopot - Triennale Portretu - BWA;
Artykuły:
/Paryż 2011r./ dr Ewa Bobrowska
„Tej wiosny w jednej z paryskich galerii – Galerie Gavart, prezentował swoje prace rzeźbiarskie polski twórca, Wiesław Kwak.
Obecna wystawa nie jest jego pierwszym spotkaniem z Francją.
Pod koniec lat 1980-tych odbył on staż w paryskiej Ecole des Beaux-Arts, w pracowni profesorów Carnot i Perrin, oraz wystawiał w galerii Blanc Lys.
W 1999 roku uzyskał II nagrodę artystyczną za projekt i realizację rzeźby
„Cyborg à la fin du siècle” w XIV Międzynarodowym Konkursie Międzynarodowym Rzeźby
w Śniegu (Concours International de Sculpture sur Neige) w stacji narciarskiej Valloire.
Lata 1980-te przyniosły artyście szereg nagród i wyróżnień, a wśród nich w 1984 roku wyróżnienie w konkursie na projekt pomnika górników w Katowicach, następnie dwa lata z rzędu nagrody za rzeźbę w konkursie Sopot ’86 i Sopot ’87 oraz stypendium twórcze Ministerstwa Kultury i Sztuki. Laureat I nagrody w Ogólnopolskim Studenckim Biennale Małych Form Rzeźbiarskich
w 1988 roku został on także uhonorowany medalem Towarzystwa Przyjaciół Sztuk Pięknych w Krakowie. Od 1990 roku pokazuje on swe prace regularnie przynajmniej raz do roku w kraju i zagranicą. W Paryżu artysta raz jeszcze pokazał małe formy rzeźbiarskie – niewielkie rozmiarami arcydzieła, wyróżniające się precyzją i dbałością o ostateczny efekt.
W pracach swych łączy często brąz z innymi materiałami, a głównie szlachetnym i pięknie wykończonym drewnem. Powstają w ten sposób dzieła pojedyncze, unikatowe, niepowtarzalne, a nie seryjne i możliwe do ponownego odlania klasyczne rzeźby.
Artysta stara się również, żeby jego prace oddziaływały na widza różnymi aspektami powierzchni – jej szorstkością, bądź gładzią, a także intensywnością i kolorem patyny.
Zafascynowany postacią ludzką, twórca łączy ją często z fragmentami postaci zwierzęcych lub elementami roślinnymi, tworząc rozmaite hybrydy, zaskakujące widza oryginalnością i niecodziennością skojarzeń. Uproszczenia i deformacje znanych form wywodzą swe korzenie z szeroko pojętego surrealizmu.
Artysta uprawia również płaskorzeźbę, w której chętnie posługuje się linią, krętą, wielokrotnie podejmowaną i powtarzaną, jakby w poszukiwaniu formy jako elementem konstrukcyjnym formy. Powstałe w ten sposób prace rzeźbiarskie zbliżają się do swoistego, opartego na mocnej kresce rysunku, który artysta skądinąd także uprawia. Wykorzystuje on jego ekspresjonistyczny charakter do wyrażenia rozmaitości ludzkich emocji.”